จิตของกายมนุษย์ละเอียด

มาวิพากษ์วิจารณ์ข้อที่ 3 ที่ควายนรกภูมิธรรม มันวิพากษ์วิจารณ์หลวงพ่อวัดปากน้ำ

3. พระไตรปิฏก จิตมีราคะ โทสะ โมหะ... ก็รู้... เฝ้าพิจารณาเห็นจิตในจิต.... หลวงพ่อสด จิตของกายมนุษย์ละเอียด ที่ฝันออกไปนั้นเรียกว่า จิตในจิต

ข้อที่ 3 นี้ มันก็ต้องฝาโลงให้เห็นถึงความสมองหมา ปัญญาควายของควายนรกภูมิธรรมแล้ว 

ข้อที่ 2 ในบทความ “ต้องรู้ไม่ใช่เห็น” ที่วิพากษ์วิจารณ์ไปแล้ว  มันเขียนไปว่า การที่หลวงพ่อวัดปากน้ำสอนว่า “เห็น” นั้นผิด  จะเห็นไม่ได้

มาดูข้อความที่ 3 ของมันที่ว่า “3. พระไตรปิฏก จิตมีราคะ โทสะ โมหะ... ก็รู้... เฝ้าพิจารณาเห็นจิตในจิต”

อ้าวไอ้สัตว์นรก ไอ้ควายตู้ มึงก็เห็นคำว่า “พิจารณาเห็น”  แล้วมึงเอามันสมองส่วนที่หัวแม่ตีนมึงคิดหรือไง  ถึงไปโจมตีหลวงพ่อวัดปากน้ำในข้อที่ 2 ที่มึงเขียนมา

ไอ้นี่ สงสัยว่า “โง่เป็นควายกันทั้งตระกูล”

ที่นี่มาดูข้อความสำคัญที่แสดงให้เห็นความโง่อย่างสุดประหลาดใจของควายนรกภูมิธรรมกัน คือ ข้อความในส่วนที่เหลือที่ว่า

หลวงพ่อสด จิตของกายมนุษย์ละเอียด ที่ฝันออกไปนั้นเรียกว่า จิตในจิต

มาสรุปกันว่า “จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน” จะต้องทำอะไรบ้างในตอนปฏิบัติธรรม

 ขอให้พิจารณาที่ผมเน้นมีเหลืองกันก่อน คือ การเห็นจิตในจิตนั้น  กายต้องมีหลายกายซ้อนกันอยู่ ถึงจะเห็นจิตในจิตได้

ถ้ามีเพียงกายเดียว ก็จะมีจิตเดียว  แล้วจะเห็นจิตในจิตได้อย่างไร

กายทั้ง 18 กายนั้น แต่ละกายทั้ง 18 กายนั้น ก็จะมี “จิต” ของแต่ละกาย  ขอย้ำว่า กายแต่ละกายนั้น มีรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ครบทุกกาย

แต่ “รูป” ของกายละเอียดนั้น  ละเอียดมาก  เอา “ตาเนื้อ” มองไม่เห็น จะต้องใช้ตาของกายละเอียดด้วยกันมองจึงเห็น

โดยสรุป การสอนของวิชาธรรมกายจึงสามารถสอนให้เห็นจิตในจิตได้ถูกต้องตามพระไตรปิฎกแล้ว

สำหรับการสอนเรื่อง “จิตในจิต” ของพระพม่าและสาวกนั้น  “ไม่มีคำอธิบาย” ครับ ผมขอยืนยัน ผมหาอ่านมานาน

พระพม่ากับสาวกอย่างดีก็บอกว่า อะไรคือรูป  อะไรคือนาม  แต่ไม่เคยสอนให้พิจารณาจิตในจิต 

ต่อไป จะอธิบายว่า “จิตมีราคะ โทสะ โมหะ... ก็รู้... เฝ้าพิจารณาเห็นจิตในจิต” ของหลวงพ่อวัดปากน้ำเป็นอย่างไร ถูกต้องหรือไม่  ถูกหลักมหาปเทส 4 หรือไม่

ขอให้ตั้งใจอ่านให้ดี  จะเห็นว่า หลวงพ่อวัดปากน้ำอธิบายเรื่อง “จิตในจิต” ไว้ถูกต้องที่สุด อธิบายได้ชัดเจนที่สุด  อธิบายได้ตามหลักเกณฑ์ของสติปัฏฐาน 4 

อธิบายได้อย่างที่ “ไม่มีใครอธิบายได้แบบนี้มาก่อน” 

เนื้อหาดังกล่าวนั้น นำมาจากคำเทศน์ของหลวงพ่อวัดปากน้ำเรื่อง “มหาสติปัฏฐานสูตร” หลวงพ่อเทศน์เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2497 

ก่อนหลวงพ่อมรณภาพประมาณ 5 ปี  น่าจะอยู่ในช่วงที่กำลังถูกบังคับให้เข้าอบรมวิชายุบหนอพองหนอโดยมหาโชดก